GeoCruiser

Van de Grand Canyon naar Monument Valley

Google Translate

01-07-2014, dag 083
Voor achten stonden we al voor de deur van de Toyota garage. We reden bij de serviceafdeling een auto-ontvangsthal in en zetten daar onze GeoCruiser neer. We werden keurig ontvangen door een receptionist. Hij schreef onze Land Cruiser in en legde de klachten van de auto vast en welke reparaties er verwacht werden. Wij konden daarna plaats nemen in een wachtruimte met loungestoelen en een groot televisiescherm. Zoveel als we wilden, konden we koffie of thee nemen en er waren ook gratis donuts, muffins, koekjes en zoutjes. De receptionist reed intussen onze auto de werkplaats in en gaf de auto over aan de monteurs. Wij mochten niet mee de garage in om te kijken. Er zou ons iets vreselijks kunnen overkomen en dan zijn zij aansprakelijk.
Na ruim twee uur werd onze GeoCruiser weer buiten gereden en kort daarop volgde de rekening. Die rekening had voor ons niet zo gehoeven. De klachten waren verholpen, er klonk zelfs een vers knipperlichtgeluid in de cabine bij gebruik van de knipperlichten. De ventilator konden we weer in alle standen gebruiken.

Op de camping hadden we hele leuke gesprekken met onze buren Mike en Erlene.

In de loop van de middag was het weer omgeslagen. Op verschillende plaatsen om ons heen heeft het geregend. Wij hebben het droog gehouden, maar we kregen wel de bijhorende afkoeling, dat was lekker.

02-07-2014, dag 084
De Grand Canyon stond op het programma. Tijdens onze reis door de Verenigde Staten zijn we enkele keren mensen tegen gekomen en die vonden de Grand Canyon maar niets, voor hen was het gewoon een groot gat in de grond. Wij hadden daar een andere kijk op.
Een paar kilometer zuidelijk van de ingang van het Grand Canyon National Park, bezochten we Tusayan, een stadje vol hotels, bezoekerscentra en winkels. Hier vonden we een helikopteronderneming waar we een vlucht over de Canyon boekten.
Vijfendertig minuten na onze aanmelding stapten we al in een helikopter en maakten we een vlucht van een half uur, dwars over de Grand Canyon. Het werd onze zesde helikoptervlucht in de laatste tien jaar. We zaten beiden aan het raam en er zaten nog drie andere passagiers in de helikopter. We hebben een prachtige vlucht gemaakt en we konden volop fotograferen. Tijdens onze vlucht regende het in de verte, wij hielden het zelf tijdens de vlucht droog.

Op weg naar een helicopter

De helicopter voor ons

Onderweg naar de South-Rim

Grand Canyon, boven de Colorado rivier

Grand Canyon, noordelijke deel

Grand Canyon, noordelijke deel

Grand Canyon, noordelijke deel

Grand Canyon, noordelijke deel

Grand Canyon, boven een zijrivier van de Colorado rivier

Bijna geland

Na de landing reden we verder naar het National Park en bezochten we het officiële bezoekerscentrum. Terwijl we daar naar toe liepen begon het te stortregenen. Gelukkig hadden we goede paraplu's bij ons. In dat centrum hebben we het ergste van de stortbui en het onweer uitgezeten. In de regen zijn we even naar een uitkijkpunt gelopen om wat foto's te maken. De Grand Canyon in de regen gaf een heel andere sfeer. Langs de rand van de canyon was het al aardig afgekoeld, maar uit de diepte van de canyon voelden we warme wind omhoog blazen. Dat was een bijzondere gewaarwording.

Grand Canyon, onder de paraplu

Grand Canyon in de regen, uitkijkpunt zonder uitzicht

Tegen vier uur zochten we een kampeerplek op "Mather Campground", dat was lekker dichtbij de "South Rim". Het lukte ons een plekje te krijgen. Bij het opzetten van het luifel kregen we bezoek van drie grote herten, we kampeerden dus midden in de natuur. De herten hebben hebben zich de hele avond en nacht in onze buurt opgehouden. Af en toe hoorden we flinke takken knappen, maar daar bleef het bij. Ze zijn niet over de scheerlijnen van onze luifel gestruikeld.

Groot hert op het kampeerterrein

Grote herten bijna onder het luifel

03-07-2014, dag 085
Ons eerste bezoek aan de Grand Canyon was in 1976. We hebben toen alle uitkijkpunten tussen de oostelijke ingang en the Grand Canyon Village bezocht. Deze keer begonnen we met de route vanaf "the Village" naar het westen. Dit kan lopend worden gedaan of met een gratis pendelbus. We hebben voor dat laatste gekozen. Het werd een mooie tocht, op ons gemak genoten we steeds weer van de fantastische uitzichten en de rust die van die grote kloof uitgaat. En als we het gezien hadden dan liepen we naar de halte en bracht een volgende pendelbus ons naar het volgende uitkijkpunt. Op het eindpunt van deze tocht in "Hermits Rest", konden we wat te snoepen en te drinken kopen. Met een paar tussenstops bracht de "shuttleservice" ons weer terug naar het dorp.

Grand Canyon, westelijk van de Village

Grand Canyon, westelijk van de Village

Grand Canyon, westelijk van de Village

Grand Canyon, westelijk van de Village; stroomversnelling

Grand Canyon, westelijk van de Village

Grand Canyon, westelijk van de Village

Grand Canyon, westelijk van de Village, Colorado in de lengte

Grand Canyon, westelijk van de Village, pad naar beneden

Grand Canyon, Hopi indianen in ceremoniële kleding

Grand Canyon, stoomlocomotief

04-07-2014, dag 086
We waren klaar om te vertrekken, maar we kregen de contactsleutel niet in het contactslot omgedraaid. Rob heeft geprobeerd met WD40 het slot weer gangbaar te krijgen, maar dat lukte niet. Het kostte ons 15 minuten om de sleutel in het contactslot om te draaien van het stuurslot af naar de eerstvolgende stand.
Het was deze dag 4 juli en dat is in de USA een nationale feestdag en dan zijn alle Amerikanen vrij en die gaan dan allemaal naar de camping. Dus we konden geen extra dagen op de camping in het park blijven staan, want alles zat al door reserveringen vol geboekt.
We besloten terug te gaan naar Flagstaff; daar was de dichtstbijzijnde Toyota-garage. Een garage in het park verzorgde alleen wegslepen en banden-service. Het contactslot stond nog in de doorstartstand, dus wegrijden lukte nog wel. In Flagstaff aangekomen bij de Toyota, bleek de werkplaats gesloten te zijn. De showroom was wel open en men zou een notitie achterlaten voor de volgende dag, zaterdag, dat we om 8 uur voor reparatie aanwezig zouden zijn.

We reden door naar de camping waar we eerder al 4 dagen hadden gestaan. We parkeerden de auto voor de receptie en uit gewoonte zette Rob het contact helemaal af. Daar stonden we dus. Eerst hebben we een plek voor overnachten geregeld en dat lukte, ondanks het bord "Full" dat aan de weg gezet was. Dat was een opluchting. Na een paar minuten lukte het weer het contactslot vrij te krijgen en naar de toegewezen kampeerplek te rijden.
We lieten de sleutel maar in het contactslot zitten, het is hier een land vol eerlijke kampeerders. Nadat we kamp gemaakt hadden, zijn we even naar onze oude buren Mike en Erlene gelopen en hebben even bijgekletst. Ze vonden het leuk ons weer te zien, al waren de omstandigheden voor ons wat ongelukkig.

Op 4 juli, Independence day, wordt er in de USA altijd veel vuurwerk afgestoken. Deze avond was anders, een zware onweersbui zorgde voor gratis vuurwerk en ander vuurwerk werd niet in onze omgeving afgestoken, wat wel was aangekondigd.

05-07-2014, dag 087
De zaterdag werd er wel gewerkt in de Toyota-garage, we waren er al voor acht uur. Na een uur kwam kwam het bericht dat ze ons die dag niet konden helpen. Ze moesten een nieuwe cylinder voor het contactslot bestellen. Op de maandag moesten we maar bellen dan konden ze meer vertellen.
Daar stonden we dan, het beste was terug te rijden naar de camping en vooral niet te veel te rijden. Iedere keer dat we na het rijden de motor afzetten was er het risico dat we de sleutel te ver zouden terugdraaien en dat we dan niet meer weg konden komen. We moesten de sleutel in het contact laten zitten.

Onze reis is tot stilstand gekomen.

07-07-2014, dag 089
In de loop van de ochtend hebben we onze voorraad eten en drinken aangevuld. Op de terugweg naar de camping zijn we bij Toyota langs geweest om te informeren of er een nieuwe slotcylinder was gevonden en besteld. Ze konden er toen nog geen antwoord op geven, er zou iemand terugbellen. Later die dag hebben we telefonisch te horen gekregen dat het een week zou duren voor het onderdeel in Flagstaff zou zijn. We hebben op de camping nog wat dagen bijgeboekt.

Flagstaff op de camping; rare mensen die kampeerders

08-07-2014, dag 090
De fut was er bij ons helemaal uit. Het was waarschijnlijk wel goed dat we op de rem gezet werden. We kunnen zo een beetje tot onszelf komen.

Midden op de dag begon een stevige onweersbui. De natte moeson is hier een week geleden begonnen en het onweert sinds een week iedere dag.
Deze dag was het heel erg, het onweerde zwaar met blikseminslagen vlakbij. Het begon ook nog te hagelen en de regen nam steeds meer in hevigheid toe. Grote delen van de camping stonden blank en omdat de camping op een helling staat, begon al dat water zich te verzamelen en er ontstonden geulen. Heel veel steenslag en zand is weggespoeld.
Veel kampeerders zaten met nattigheid en schade, wij hielden alles droog en heel.

09-07-2014, dag 091
Een telefoontje naar de Toyota-dealer in Flagstaff bracht een verrassing, het benodigde onderdeel was daar al binnen. We hebben meteen voor de volgende dag een afspraak gemaakt voor de reparatie van het contactslot.
De drinkwaterinstallatie in de auto liep wat traag. Ontluchten van de voorfilter bleek afdoende te zijn om bij openen van de kraan weer een snellere doorstroming van drinkwater te krijgen.

10-07-2014, dag 092, dag 59
Voor de opening om acht uur waren we weer bij de Toyota-garage, hopelijk is dat de laatste keer. De inbouw van de nieuwe contactslotcylinder zou 4 tot 5 uur tijd kosten. Het werden er uiteindelijk 2 uur, dat viel dus geweldig mee. Het uur van onderzoek de zaterdag ervoor werd niet in rekening gebracht. Al met al vielen de kosten best mee.

We waren intussen drie maanden onderweg en we waren sinds het vertrek niet meer naar de kapper geweest. Dus gingen we op zoek naar een kapper, die direct aan de slag kon gaan. Het tweede adres was al raak. We konden allebei geknipt worden en binnen 45 minuten stonden we al weer op straat. Het knippen kostte ons omgerekend $21.00 voor twee personen totaal. Waar kom je dat in Nederland tegen?

11-07-2014, dag 093
Mike en Erlene hadden ons uitgenodigd voor een barbecue. Dat leek ons erg gezellig, want we konden goed met dat stel opschieten. Ons aanbod om een fruitsalade te maken, werd graag aangenomen. Bij de barbecue waren nog twee broers, vrienden van Mike en Erlene, aanwezig. We hebben een heel gezellige avond gehad.

13-07-2014, dag 095
Het afscheid van Erlene en Mike was best emotioneel, het waren lieve mensen.

Met een auto die het weer deed, konden we weer verder met onze reis. We reden terug naar de Grand Canyon, deze keer via de oostelijke ingang naar "the South Rim". Langs deze route naar "the Village" hadden we deze reis de uitkijkpunten nog niet gezien. Het was zeer de moeite waard om deze mooie uitkijkpunten over de oostelijke rand van de Grand Canyon na 38 jaar opnieuw te zien. Het was zondag en het was dus erg druk.

Grand Canyon, oostelijk rand met een vulkaan op de achtergrond

Grand Canyon, uitkijktoren

Muurschildering in de uitkijktoren Muurschildering in de uitkijktoren

Grand Canyon, uitkijk vanuit de toren

Grand Canyon, oostelijk van de Village

Grand Canyon, oostelijk van de Village

Grand Canyon, Hopi aardewerk Grand Canyon, Hopi aardewerk

Grand Canyon, ruïnes gemeenschapshuis Grand Canyon, ruïnes voorraadschuren

Grand Canyon, kolibri Grand Canyon, kolibri

Nadat we alles gezien hadden, reden we de zelfde route terug want we wilden naar de "North Rim" van de Grand Canyon. Dat was een hele reis maar het zou zeker de moeite waard zijn, zo hadden we van verscheidene kanten gehoord.
Langs Route 89A staken we de brug over de Colorado Rivier bij "Lees Ferry" over. Daar wilden we gaan kamperen. We stapten daar even uit de auto om informatie te lezen en we wisten niet hoe snel we weer in de auto moesten terugkeren. Het was een uur of 5 in de middag en het was verzengend heet buiten, het was 41° Celsius. Dat was niet de ideale kampeertemperatuur. Goede raad was duur. Omdat we tot op rivierniveau waren afgedaald, was de enige weg naar lagere temperaturen, de weg omhoog zien te vinden. Lees Ferry lag op 1100 m hoogte en we hadden gehoord dat iedere honderd meter dat je hoger komt te zitten de temperatuur een graad zakt. Annie (onze GPS) wist nog een camping in Jacob Lake, dat lag nog anderhalf uur rijden in westelijke richting en waarschijnlijk een stuk hoger. De weg leidde ons langs de zuidelijke rand van de Vermillion Cliffs, een prachtig, dieproodkleurig plateau.

Vermillion Cliffs, Lees Ferry, keer om (goed advies)

Vermillion Cliffs in de late middag

Inderdaad de weg ging langzaam omhoog en in Jacob Lake aangekomen, zaten we op 2400 meter hoogte. De temperatuur was inmiddels gezakt tot 27° Celsius, dus het verhaal klopte van hoogte winnen en temperatuur zakken. Uiteindelijk zakte de temperatuur in de loop van de avond tot een goede slaaptemperatuur.
In Jacob Lake vonden we een camping in een National Forest. Deze camping had sobere oorzieningen, maar het was er schoon en de prijs was goed. We hebben er uitstekend geslapen.

14-07-2014, dag 096
Wij maakten deel uit van de 1 procent van de bezoekers aan de Grand Canyon, die de "North Rim" bezochten. Dit deel van de Grand Canyon ligt driehonderd meter hoger dan de zuidelijke kant. Toch is er veel meer begroeiing, er staat veel meer loofhout. Je ziet er vooral veel "Aspen". Verder valt op dat er grote weidevelden zijn langs de toegangsweg.
In die weiden grazen bizonachtige runderen. Ruim honderd jaar terug heeft men geëxperimenteerd met het kruisen van bizons (buffalo's) en vleeskoeien. Het doel was meer en beter vlees te krijgen. Het project lukte niet best, maar een kudde van een paar honderd stuks van de Beeffalo's werd in stand gehouden.

Beeffalo's

Beeffalo's wentelen in het stof

Fotografen gefotografeerd

Grand Canyon, North Rim

De uitzichten zijn werkelijk fenomenaal, wij vonden ze mooier, indrukwekkender en afwisselender dan de uitkijkpunten aan de overkant van de Canyon. We hebben de hele dag heerlijk genoten van alle mooie indrukken in dit deel van de Grand Canyon.

Grand Canyon, North Rim

Grand Canyon, North Rim

Grand Canyon, North Rim

Grand Canyon, North Rim

Grand Canyon, North Rim

Grand Canyon, North Rim

Grand Canyon, North Rim, Angels Windows

Grand Canyon, North Rim, Angels Windows

Grand Canyon, North Rim

Grand Canyon, bloem Grand Canyon, bloemen

Grand Canyon, bloemen Grand Canyon, bloem

Gedraaide houtnerf

Grand Canyon, North Rim, fotografe

Omdat de camping in dit deel van het National Park vol zat, zijn we teruggekeerd naar de camping in Jacob Lake. Daar was wel plaats voor ons.

15-07-2014, dag 097
Via Fredonia en Kanab zijn we naar het oosten gereden. Page was ons doel voor deze dag. We vonden een camping aan het Lake Powell stuwmeer, vlakbij Page.
Op de "Wahweap campground" hebben we contact gehad met diverse kampeerders uit Nederland, Oostenrijk en Zwitserland; de gesprekken bleven oppervlakkig.
Het zonnig uitzicht was prachtig, maar later op de middag dreigde er overal onweer en werd het water van het meer donker gekleurd. We hielden het droog.

Wahweap campground aan Lake Powell

Jack Rabbit

16-07-2014, dag 098
Op naar Antelope Canyon; was het maar zo eenvoudig.
In 1976 waren we er dichtbij en was het bestaan van deze prachtige slotcanyon nog niet bekend gemaakt. We wilden deze canyon vandaag bezoeken en als zo vaak op deze reis gingen we op de bonnefooi naar Page, naar een tour-operator en meldden we ons aan voor een rondje "Upper Antelope Canyon". Zonder vooraf te boeken was daar deze keer geen kans op, werd ons gemeld. Vier dagen later was de eerstvolgende open plek op de lijst voor een tour.
We konden wel op de wachtlijst gezet worden. Wij waren er om 10.00 uur en om 11.30 uur is het de beste vertrektijd van de dag. Dat had te maken met de gunstige lichtval in de canyon. De plek op de wachtlijst was nummer drie, dus we hadden een kleine kans, dat was voor ons genoeg. Vijf minuten voor het vertrek, bleek dat we toch nog mee konden en wel om 11.30 uur.

We hadden dus weer geluk. Op een bankje in de laadbak van een overdekte pick-up reden we met een rotgang naar Antelope Canyon. Eerst volgden we een verharde weg en daarna reden we door het mulle zand van een rivierbedding.
Het werd een prachtige en fantastische wandeling door Antelope Canyon, wat een kleuren, wat een mooi licht, wat een prachtige omgeving. Het was formidabel. We hebben er allebei een prachtige ervaring opgedaan en we hebben volop mooie foto's kunnen maken.

Upper Antelope Canyon

Upper Antelope Canyon Upper Antelope Canyon

Upper Antelope Canyon

Upper Antelope Canyon Upper Antelope Canyon

Upper Antelope Canyon Upper Antelope Canyon

Upper Antelope Canyon

Upper Antelope Canyon Upper Antelope Canyon

Upper Antelope Canyon Upper Antelope Canyon

Upper Antelope Canyon

Upper Antelope Canyon

Upper Antelope Canyon Upper Antelope Canyon, een groep bezoekers

Antelope Canyon, 4WD-tourauto's

Na de tour werden we even ruig als op de heenweg door de rivierbedding geragt en over de weg naar Page teruggebracht. We hebben nog een dag spierpijn gehad van het krampachtig vasthouden in de bak op die pick-up truck.

Het was pas begin van de middag en dichtbij Page in de Colorado-rivier is een bekende bocht, de "Horseshoe Bend". Daar zijn we heengereden en vanwege de hitte is Nettie bij de auto gebleven. Rob heeft de wandeling van 2,4 km heen en terug gemaakt en onderweg was er een flink klim. Het was de wandeling zeker waard, op het uitkijkpunt was een mooi overzicht op de hoefijzervormige lus in de rivier, 300 meter lager. Op de foto's is goed te zien dat de kleur van het water helder en groen is. Alleen bij snelstromend water is het water in de rivier rood gekleurd en troebel.

De wandeling naar de Horseshoe Bend

Horseshoe Bend

Horseshoe Bend, groen water

Er was nog meer te beleven deze dag; we reden naar het oosten. In Kayenta wilden we kamperen, voor we de dag daarop naar "Monument Valley" zouden rijden.
Kayente had geen kampeermogelijkheden en de eerstvolgende goede camping lag in Monument Valley.
Het was een prachtige plek om te mogen kamperen. De kampeerterrein lag wat verhoogd midden in Monument Valley en we hadden vanaf onze kampeerplek het volle uitzicht op de vallei. Wat was dat een fantastische ervaring, het was een belevenis om niet meer te vergeten.
Er dreigde onweer maar vlak voor de zon onderging trokken de wolken weg en kwam de zon nog even tevoorschijn. Dat gaf nog eens een extra kleurenspektakel.

Monument Valley

GeoCruiser in Monument Valley

Monument Valley

Monument Valley

Monument Valley

Monument Valley

Monument Valley

Monument Valley

Monument Valley, 2 hogans

Monument Valley, hogan

Monument Valley, hogan van binnen

Monument Valley bij ondergaande zon, wat een prachtig uitzicht vanaf de camping!

Dat was nog eens een mooie dag, drie prachtige attracties op één dag.

Monument Valley is vaak gebruikt in grote en bekende films. We hadden daardoor de indruk dat er meer te zien zou zijn in Monument Valley. Misschien zijn er een aantal "Butte's" (stenen rotspilaren) door en voor de filmindustrie gemaakt en na gebruik weer opgeruimd?

We velaten Monument Valley en rijden naar Utah

Route van Grand Canyon NP, Arizona tot Monument Valley Navajo Tribal Park, Arizona

Overzichtskaart van onze reis tot zover